. معمولا رزین به هنگام مصرف با استایرن مخلوط بوده و برای رسیدن به خواص مختلف دارای اجزای زیر می تواند باشد:

- سیتم پخت؛ به منظور شروع و تسریع واكنش شبكهای شدن، در دمای محیط یا دمای بالا

- عوامل كنترل جریان پذیری؛ به منظور كنترل جریان رزین و جلوگیری از شُرّه كردن رزین در لایه گذاری سطوح عمودی و ریختهگری رزین.

- جاذب uv به منظور افزایش مقاومت در برابر نور خورشید.

- فیلر به منظور كاهش جمع شدگی و قیمت و ایجاد خواصی چون مقاومت شعله و آتش.

- پیگمنت؛ به منظور رنگ دادن به قطعه و زیبایی آن- تغلیظ كننده‌ها؛ به منظور تغلیظ كردن فرمولاسیونهای مورد استفاده در SMC و BMC.

- عوامل آغشته سازی؛ به منظور بهبود آغشته سازی فیلرها و الیاف با رزین به منظور حصول چسبندگی مناسب.

- رها ساز حباب؛ به منظور سهولت در خروج حباب از رزین و كاهش حفرهدر محصول نهایی.

-رها سازی قالب؛ به منظور تسهیل جدا شدن قطعه از قالب و جلوگیری از تابیدگی و صدمه به سطح.

قطعه رزینهای پلی استردر فرایندهای مختلفی از قبیل لایه گذاری دستی، پاشش رزین، RTM، ریخته گری، پلتروژن، SMC و BMC قابل استفاده‌اند.

كامپوزیتهای پلی استر- شیشه به لحاظ حجم مصرف، بیشترین اهمیت را دارا هستند و یافتن نمونه هایی از این مواد در محل كار و زندگی ما بسیار آسان است.كامپوزیتهای پلی استری تا دمای حدود 250 درجه سانتیگراد مقاومندولی مداومت حضور در این دما و دماهای بالاتر موجب افت خواص آن می شود. همچنین بعد از پخت، حدود 5 تا 8 % حجمی جمع شدگی (Shrinkage) دارند. در مورد كاربرد الیاف شیشه به همراه رزین پلی استر باید از ژل كوت مناسب استفاده كرد تا از نفوذ رطوبت به فصل مشترك الیاف و رزین جلوگیری شود. بدلیل طبیعت قطبی ساختار پلیمری، كاربرد آنها در نزدیكی وسایل الكتریكی با فركانس بالا محدودیت دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: